آیا پسماندهایی غذایی را به حیوانات بدهیم؟

کارشناسان محیط زیست معتقدند؛ غذا دادن به حیوانات شهری از جمله سگ و گربه و حتی پرندگان روند طبیعی زندگی آن‌ ها را بهم می‌ ریزد و علاوه بر به خطر انداختن زندگی‌ خود آن‌ ها، برای طبیعت نیز مشکلاتی را ایجاد می‌ کند. توجه داشته باشیم که بعضی از کارهایی را که ما از روی میل و علاقه برای محیط زیست انجام می‌دهیم، ممکن است نظام زیستی حیوانات و اکوسیستم را بهم بریزد.

 سگ‌ و گربه‌  حیوان خانگی هستند و سال‌ ها پیش توسط انسان‌ ها اهلی شدند،  می توانند همراه انسان زندگی کنند و با شرایط زیستی که انسان در آن زندگی می کند سازگار شوند.

سگ ها و گربه ها اگر سرپرست و صاحبی داشته باشد و محلی برای زندگی، در کنار اینکه خودشان آب و غذایی پیدا میکنند. حتما مورد حمایت سرپرستشان  نیز واقع میشوند و از آب و غذایی که صاحبشان برایشان میگذارند بهره میبرند.

امروزه زاد و ولد و تعداد سگ‌ها و گربه‌ها در شهر‌ها زیاد شدند و اکنون در کل دنیا سگ‌ها و گربه‌های بی‌سرپرست وجود دارند.ما با غذا‌رسانی به حیوانات آواره شهر‌ها، کمک می‌کنیم که تعدادشان زیاد شود.و این به یک معضل شهری تبدیل شده است.سگ‌ها و گربه‌های بی صاحب مثل کودکان بی سرپرست در شهر پخش هستند و هرگز زندگی خوشبختی ندارند چرا که باید از زباله‌ها تغذیه کنند و ما با غذا دادن به این حیوانات ولگرد، بیچاره و آواره تعدادشان در شهر‌ها را زیادتر می‌کنیم؛

نکته قابل توجه این است که هر زیستگاه، با توجه به شرایط غذایی و سایر موارد مشابه طبیعی به یک حد نرمال و ثابتی رسیده است و زمانی که گونه دیگری در طبیعت رها می‌ شود، آن شرایط نرمال را به هم می‌ زند.زمانی که جمعیت سگ و گربه ها هم زیاد می‌ شود، آنها به ناچار وارد طبیعت می‌ شوند. سگی که برای حیات وحش نیست و توسط انسان تکثیر شده است؛ وارد طبیعت می‌ شود و حالا خودش باید شکار کند،  بنابراین انسان نمی‌ تواند حیوانی را که اهلی و تکثیر کرده است، در طبیعت رها کند که خود شکار کند. همچنین سگ‌ و گربه ها  علاوه بر این که حیوانات حیات وحش را شکار می‌ کنندو تعادل اکولوژیکی را به زده یا تخریب میکنند، بیماری هم به طبیعت وارد می‌ کنند.

گونه‌هایی از حیات وحش که در این مناطق زندگی می‌کنند، توسط این سگ‌ها تهدید می‌شوند. سگ و گربه میتواند سبب انقراض و نابودی جمعیت‌های بسیاری از پستانداران، پرنده‌ها، خزندگان و جوندگان شوند.

سگ‌ های ولگرد حتی گور خر، میش مرغ، آهو، پلنگ و  یوزپلنگ را هم شکار می‌ کنند. یوزپلنگ که اکنون به شدت در خطر انقراض است به راحتی توسط سگ‌ ها دریده و توله‌ های آن به راحتی کشته و خورده می‌ شوند. بسیاری از مردم می‌ گویند همان طور که یوزپلنگ حق شکار دارد، سگ هم حق شکار دارد.کارشناسان نظرشان این است که ما نمی‌ توانیم بگوییم حیوانی که ما آن را می‌ سازیم و تعدادش را زیاد می‌ کنیم، حق دارد از طبیعتی که بدون دخالت انسان خودش روند درستی را طی می‌کند، استفاده کند و آن را به هم بزند.

کارشناسان «ساده‌ترین، مهم‌ترین و موثرترین راه» برای کاستن از رنج سگ‌ها و گربه‌ها و در امان بودن از حمله حیوانات ولگرد را، جلوگیری از زاد و ولد حیوانات آن هم از مسیر عقیم کردن حیوانات می‌دانند.

ما در بسیاری از کشورها پدیده ای به نام سگ ولگرد نداریم. به این دلیل که به صورت علمی و با برنامه های خاصی با این پدیده مواجه شده و به صورت منظم جمع، نگهداری و عقیم میشوند.سپس برایشان سرپرست پیدا می‌کنند و دوباره جا برای سگ‌های دیگر باز می‌ کنند، با این روال با گذشت دو دهه ما دیگر سگ یا گربه ولگرد نخواهیم داشت.

 ایران تشکل های مردم نهاد زیادی وجود دارند که به صورت داوطلبانه و خیریه سعی به مدیریت این شرایط دارند. جمع آوری، عقیم سازی، واکسیناسون، پیدا کردن سرپرست یا در صورت نیاز رهاسازی از جمله اقدامات این مراکز است. اما واقعیت این است که این میزان از مراکز پاسخگوی نیاز واقعی نیست و همچنان معضل سگ های بلاصاحب جزو مشکلات و کاستی های  مهم شهری محسوب میشود.

پرندگان نیز به طور طبیعی برای تغذیه خود باید حشرات را شکار کنند اما ما با غذا دادن به آن‌ ها این انگیزه را از پرندگان می‌ گیریم و سبب بهم خوردن نظم اکوسیستم می‌ شویم.رژیم غذایی آن را تغییر می‌ دهیم. به طور مثال اگر یک پرنده در طبیعت درصدی کربوهیدرات می‌ خورد و بقیه را از حشرات تغذیه می‌ کند، وقتی که ما برنج و نان به آنها می‌ دهیم کربوهیدرات بدنشان بالا می‌ رود، در حالی که باید از پروتئین هم استفاده کنند.این تغییر رژیم غذایی در دراز مدت برای پرندگان مشکل ایجاد می‌ کند؛ در حالی که پرندگان نقش مهمی در دفع حشرات دارند.